جمهوری اسلامی افغانستان بعد
از کنفرانس بن در 2001 راه پر پیچ و خمی را طی کرده است تا به اینجا رسیده.
افغانستان هر روز با خونریزی، کشتار دسته جمعی، خشونت علیه زنان، بی سوادی، فقر،
فساد اداری و بسیاری مشکلاتی دیگر دست و پنجه نرم کرده است. نخستین دولت این کشور
پس از کنفرانس بن، دولت حامد کرزی بود. این چهره در طول 13 سال حکومت خود در
افغانستان به چهره ای گاه منفور و گاه محبوب مبدل می شد. او طالبان را
"برادران ناراضی" خود می خواند و با آنها به نرمی برخورد می کرد، اما در
مقابل با امریکایی ها به خصوص در سالهای پایانی حکومتش.
حالا کم کم پاهایی از این حکومت
گاه محبوب و گاه منفور، برادر کلان برادران ناراضی به پای میز محاکمه کشانیده می
شود. در طی یک فرمان از سوی رئیس جمهور غنی گفته شده که نزدیک به 250 تن از اعضای
بلندپایۀ حکومت حامد کرزی به دلایل فساد و کارهای غیرقانونی به میز محاکمه کشانیده
خواهد شد. اما پرسش اینجا است که حکومت چگونه می تواند 250 نفر بلندپایه را که
احتمالا برخی شان در حکومت فعلی نیز هستند و یا از جمله افراد صاحب نفوذ کشور به
شمار می روند محاکمه کند؟
به نظر من این کار به این زودی
ها صورت نخواهد گرفت. شاید تعدادی را بیاورند و محاکمه کنند و بعد سروصداها بخوابد
و این دولت چهره ای خوب به مردم و جامعه جهانی نشان دهد.